Bizim Öküz Şiiri - Yasin Evliyaoğlu

Makama oturmuş hırsın içinde
Kendini adam sanmış bizim öküz.
Sanır ki makam onu yüceltir, yanılır
Makamı adam yüceltir, bizim öküz!

Yeni geçiş yapmış, insanlık çok uzak
Sonradan görme, uyumsuz bizim öküz.
Öküzlük kolay mı, mengenede kırılır taş*ğı?
Hâlâ tosuncuk görür kendini bizim öküz..

Sağa sola saldırsa da işlevi yoktur,
Acısı öyle büyük, üzgün bizim öküz!
Yürümeyi bilmez, zaten koşamaz;
Kendini atlet zanneder bizim öküz.

Ne yararı var ne kârı, kandırdıkça saldırır
Laftan anlamaz sözü bilmez bizim öküz.
Havadan konma oturttular yerine
Ayaklarını çapraz bastı, bizim öküz!

Taban altında dolaşır gayesi reklam,
Geçersiz akçe olmuş, bizim öküz..
Kendini şah görür yanılgıya düşer,
Çoktaan mat olmuş bil, bizim öküz.

Dilinde Allah’la ‘riyakarlığın’ en âlası
Belden aşağıdır, donsuz bizim Öküz

İşine gelmeyeni çalar dosyadan!
Düzeneği kurdu ortaktır, yosma’dan
Allah’tan korkmaz kuldan utanmaz
Belalara düçâr olacak bizim öküz!

-Üç beş yalaka’dır, köpürten kendini!
Sıpaları ‘terfi’ ettirilse yine eşektir, yine
Bunu da bilmez, akla ziyan bizim öküz!

Kırıtanların, sırıtanların arkasında volta atar;
Onları korur, pisliği rezilliği boydan aşar!
Maksadım hayvana hakaret değil âf ola hâ!
Eti yenmez işe yaramaz cinsten, bizim öküz!

Çoştukça coşar bendine zarar verir yıkar,
Vicdan yok, gözleri gerçeğe kör, bizim öküz.
Çifte koşalım işe yarasın dedik yanıldık yine,
Koşat değil semer takmış boynuna, bu öküz!