Bizim Mahallede Bayram...!

Bizim Mahallede Bayram...!

Bayramlaşma başlardı bayramdan önce
Düğün evleri gibi şendi bizim mahalle
Babalar bir ekmeği beş parçaya bölünce
Bereket yağardı yere, esendi bizim mahalle

Çocuklar iple çekerdi bayram gününü
Dedeler belirlerdi muhabbetin yönünü
Aydınlatırdı nurlu yüzler camilerin önünü
Kutlu bir beldeydi, güvendi bizim mahalle

Podyumuydu modanın gençler için sokaklar
Sanki bir enstrümandı taşı ezen ayaklar
Falcısıydı sevdaların yere düşen yapraklar
Birimizdi, hepimizdi, sendi, bendi bizim mahalle

Kurbanlar hakikaten Allah'a kurbandı
Bayram tebrikti; Tekbir kutsi beyandı
Duygu söze dönerken anadan üryandı
Kırılan kolları saran yendi bizim mahalle

Bayramlar çocuklarla yaşar yaşatılırdı
Sokaklar Hak’kın selamıyla kuşatılırdı
Gözler bahar, yüz yazlaşır, kış atılırdı
Nefrete setti, sevgiyi övendi bizim mahalle

Evler vardı, konuksuz misafirsiz olmayan evler!
Geleni arttıkça, genişleyip dolmayan evler
Bahçelerinde çiçekleri hiç solmayan evler
Garibe, kimsesize yataklık edendi bizim mahalle

Kavgada, kargaşada cesur aranmazdı
Selamette, sulhta kusur aranmazdı
Sıkılan hiç bir elde nasır aranmazdı
Her elbisenin yakıştığı bedendi bizim mahalle

Bu mahallede hiç bir ev gece konmadı
İffet abidesi kızlar kem gözlere kanmadı
Yanarken iki gönül üçüncüsü yanmadı
Ölümsüz aşka açılan yelkendi bizim mahalle

Şimdi Aziziye mahzun, münzevi şehir
Bu bayramda hüzünlü akıyor nehir
İyiler de, iyilikler de gittiler bir bir
Çöp kaldı kalbur üstü, elendi bizim mahalle

Sözlerin ustaları, sazların sanatkârları
Helal lokma, kılı kırk yaran zanaatkârları
Çoğaldı her gün mezarda taş mimarları
Ahirette arttı, dünyada tükendi bizim mahalle...
E.TOPRAK