Bizim köyün çobanı koyun keçi güderdi

Çok eskiden bizim köyün çobanı,
Dağda gezerken şişerdi tabanı.
Herkesten iyi tanırdı yabanı,
Sabah namazında dağa giderdi.

Ün edip kapıya gelince durar,
Kaybolan mal varsa onu arar.
Erkenden milletin malını sürer,
Dağ başında koyun keçi güderdi.

Çalı bulmazsa ot bulup yetirir,
Koyun kuzularsa eve getirir.
Yaz başında koyunları yatırır,
Kırkıkla yününü kesip diderdi.

Sütleri bakraca eliyle sağar,
O sağıncaya kadar güneş doğar.
Sağdığı sütü kazanlara yığar,
Keçinin sütünden peynir ederdi.

Yusuf fazla olan mallar satılır,
Her sene köye bir çoban tutulur.
Keçiler onun önüne katılır,
Herkes ona parasını öderdi.