Bizim Köyü Şiiri - Orhan Gündoğ

Kar olunca göl dağının tepesi
Buz tutar akamaz çelik deresi
Kapanır yolları bitmez çilesi
Sen o zaman gelde gör bizim köyü

Ürüne bürünür güngörmez önü
Coşupta akarken Kestekin gölü
Bulanık sel basar kavaklı özü
Sen o zaman gelde gör bizim köyü

Mart ayı dertlerle çile zamanı
Kaynamaz çoğunun kara kazanı
Bağlar budanırken umut zamanı
Sen o zaman gelde gör bizim köyü

Boylanır nisanda yeşil göcekler
Bağında asması ışkının sürer
Mutluluğa yüz tutar çileli günler
Sen o zaman gelde gör bizim köyü

Mayısta hayıtlar mor çiçek açar
Ağ yerde kuşburnu hoş koku salar
Deresi sağnakla bir başka coşar
Sen o zaman gelde gör bizim köyü

Haziranda buğday firiğe döner
Her tarla başında bir duman tüter
Gündoğmadan köylü yollara düşer
Sen o zaman gelde gör bizim köyü

Sararır ovası temmuz gelince
Çıkıma dururlar ekin dermeye
Toz olur suratı harman çekince
Sen o zaman gelde gör bizim köyü

Ağustos ortası bağa girerler
Asmadan üzümü yere keserler
Yağlar üzümünü çula sererler
Sen o zaman gelde gör bizim köyü

Bozarlar eylülde biten bağları
Kaynar pekmez dolu bakır kazanı
Son bulur çilesi bu hazan ayı
Sen o zaman gelde gör bizim köyü

Çimlenir ekimde harman yerleri
Kaplar ortalığı güzün gülleri
Kararır her özde yemişenleri
Sen o zaman gelde gör bizim köyü

Kasım ayı gelir yaprak dökülür
Toprak damlarına loğlar çekilir
Kara keçi artık sütten kesilir
Sen o zaman gelde gör bizim köyü

Aralıkta ot üstüne düşer beyazlar
Yorgun geçen bir yılın hüzünü sarar
Odalar hoş sohbet geçmişe dalar
Sen o zaman gelde gör bizim köyü