Bir varmış, bir yokmuş diye başladı bu hikâye.
Belki çok şeyler yaşandı, üç beş günde.
Belki çok şeyler kaldı yaşanacak geriye.
Al kalemi, yazalım kaderi yeniden seninle.
Bakışların değdi o gün ilk defa gözlerime.
Çağladı gülücüklerin, döküldü gönlüme.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta