Bizim Hikaye Şiiri - Erhan Turan

Bizim çok kısa bir hikâyemiz vardı,
Ama duyanlar ağlardı!
Kan çanağı olur gözler, yürekler yanardı.
Bu hikâyemize çocuklar bile ağlardı.
Hayatı hep küçük küçük yaşardık.
Sular seller gibi durmadan akardık...
Sevdiğimiz kızı bir kere görelim diye,
Hep onun geçtiği yollara bakardık...
Çok kısaydı bizim hikâyemiz,
Çatlayan dudaklarımız, nasırlaşan ellerimiz,
Bir gün güneş bize de doğacak diye,
Bitmezdi umutlarımız, ama küçüktü hayallerimiz.
Durmadan yürüdük gelmeyen sabaha,
Hiç pes etmedik gerilsek de çarmıha!
Yoktu hesap verecek kimsemiz,
Sevdiğimiz kızdan başka, bir de Allah’a...
Anlatılamaz, yaşayan bilir ancak,
Elbet bir gün bütün hikâyeler son bulacak.
Kimininki kötü kimininki iyi olsa bile,
Ama hiçbiri bizimki kadar acı olmayacak!

Bir gecenin ayazında her şey bitti,
İlkin umuda yelken açmış hayallerimiz gitti!
Çaresizlik içinde kalan yorgun bedenimiz,
Bizi karanlığın en dibine itti!
Merhaba diyorum karanlık dipsiz kuyulara,
Selam olsun gelinlikli bozkır dağlara...
Son sözüm olsun üstüne alınanlara,
Haram olsun hikâyemizi sonlandıranlara!..