Bizim Dilimiz Şiiri - Abdullah Yakup Gündüz

Günler, üstümüzden ağır bir yük gibi geçiyor

En umulmaz sevdalar yalın bir halde duruyor.

İsmin ağır geliyor yükleme,
yazamıyorum adının baş harflerinden bir akrostiş.

Anılarımız buğulu cam(n)lar gibi ısındıkça siliniyor.

Odamızda ters duran bir şeyler var
sırt çevirmeler, ellerin, gözlerin...

Anladık ölüm tek başına.
Bari yaşamları çift kılabilseydik.

Havadan, sudan, kuşlardan konuşmak değildi dilimiz
Bakışmak: en güzel muhabbetti bizim dilimizde
eveeet bizim dilimiz
Susan ama anlaşan dilimiz.