Bizim Kefal Enişte Şiiri - Vezir Pehlevan

Kaplamış Gözünü, derin bir perde
Ararsan bulunmaz, feraset nerde
İblisler Ring atar, gezdiğin yerde
Takke düştü, Poz kalmadı Enişte.

Yüz-yüze konuşmak, işine gelmez
Dostların ahvali, Düşüne gelmez
Uşakların Kaçar, Peşine gelmez
Meyil Bitti, Düz Kalmadı Enişte.

Atmışsın Köyüne, Yorgan yatağın
Bayır, bucak olmuş, Senin Otağın
İsterim Sönmesin, Baba Ocağın
Bahar Bitti Güz kalmadı Enişte.

Düştüğün müşkülat, hüsran çöküştür
Yürüdüğün Yollar, Hepten Yokuştur
Bu Gidişin Sonu, Her dem Batıştır
Gayrı diyecek Söz kalmadı Enişte

Senin çeşmende hiç Testi dolmuyor
Kime el atsan onda, Umut kalmıyor
Kapında Araban, Eksik Olmuyor
Sende Surat, Yüz kalmadı Enişte.

Ne öğüt alırsın, Ne söz dinlersin
Elin Veledine, Boyun Eğersin
Ne diyeyim sana Allah akıl versin
Gözlerinde, Faz kalmadı Enişte.

Nedense Bizlere, Yabancı Oldun
Yobaz Şerbetiyle, Yalanıp Doldun
Altmışa gelmeden, sararıp soldun
Hazan Geldi, Yaz Kalmadı Enişte.

Çakıroğlu Derki, Dik Dur Tekleme
Keramet Haktadır, Kuldan bekleme
Kavim Kardeşinden, sırrın saklama
Fasıl Bitti, Saz Kalmadı Enişte...

06.Ekim 2022 / İNEGÖL
-----------------------------------
Vezir PEHLEVAN