Bizim daire Şiiri - İbrahim Kılınç

Dokuzda servisten sabah inince
Bakıp sağa sola selam verince
İçeri kapıyı açıp girince
Bir başka âlemdir bizim daire

Benimdir sağdaki o ufak masa
Solumda oturur hemşerim Musa
Bu odada geçen günler hep kısa
Bir başka âlemdir bizim daire

Bize memleketten türküler söyler
Âşık Yusuf çalar, perdeler inler
Tabiat susar da hep bizi dinler
Bir başka âlemdir bizim daire

Sağında odanın ufaklık kızı
Tatlıdır sohbeti, doğrudur sözü
Hasta değil ise çekilir nazı
Bir başka âlemdir bizim daire

Ayşe odamızın sinirli kızı
Çok soru sormayın, fırçalar sizi
Güzel taklitlerle güldürür bizi
Bir başka âlemdir bizim daire

Damat Hayri'nindir boş duran masa
Emanet değilse kendine kasa
İşe gelmek için pek çekmez tasa
Bir başka âlemdir bizim daire

Yanında oturan hemşerim Kâzım
Onunla dikkatli konuşmak lâzım
Kendi bilir, bizim nemize lâzım
Bir başka âlemdir bizim daire

Neresinden dönsen kârdır zararın
Karşımdaki masa bizim Yaşar'ın
Güzelliği başka burda baharın
Bir başka âlemdir bizim daire

Hidayet'in yeri, duvarı camlı
Kahkahası meşhur, soyadı Şanlı
Atmış bir kenara kederi, gamı
Bir başka âlemdir bizim daire

Fazla merak edip çok soru soran
Şeref'in masası girişte duran
Odur gazeteden hep kanun bulan
Bir başka âlemdir bizim daire

Köşedeki Burhan Beyin masası
O'nda işletmenin derdi tasası
Masada tükenmiş ömrün yarısı
Bir başka âlemdir bizim daire

Odaya sığmayıp artanlar da var
Devleti şirkete satanlar da var
Gelip gidip hava atanlar da var
Bir başka âlemdir bizim daire