Bizim Çocuklarımız Şiiri - Yorumlar

Hüseyin Kılbaş
52

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

BİZİM ÇOCUKLARIMIZ

Geçen Cuma günü büyük oğlumun okuluna gittik. Yardımcı Doçent Dr. Osman Nuri DEMİREL Beyin, Seyfettin Dokumacı İlköğretim Okulunda aile ve çocuk eğitimi ile ilgili vermiş olduğu seminere eşimle beraber katıldık ve zevkle dinledik.

Birbirinden önemli tespitlerle ve tarihi örneklerle konusunu doyumsuz bir sohbet havasında bizlere aktaran Sayın Dr. O. Nuri Demirel’ e ve o nezih ortamı hazırlayan okul yetkililerine şükranlarımı sunuyorum. Seminer konusu olan aile ve çocuk eğitiminin önemine binaen bu günkü yazımızı da bu çizgide oluşturduk.

Karı kocadan oluşan iki kişilik dünyamıza, çocuklarımızın katılımıyla bizler ANA olduk, BABA olduk. Dünyanın da en zor mesleğini yüklenmiş olduk. Ailemiz böylece gerçek hüviyetine kavuştu.

Tamamını Oku
  • Ümran Tokmak
    Ümran Tokmak 08.11.2007 - 15:05

    Ebeveynler çocuklarının sadece maddi ihtiyaçlarını karşılamak suretiyle yükümlülüklerinden kurtulamazlar. Onlara gerekli eğitimi de vermek anne ve babaların görevidir.Moral değerleri öğretmekte.
    Birde çeşitli nedenlerle şansları ellerinden alınarak çok zor bir hayata mahkum edilen çocuklarımız var.
    Şöyle ki, geçen yıl basın ve yayından öğrendiğimiz kadarıyla, devlet güvence ve koruması altında olan oniki, onüç yaşlarındaki kız çocuklarının fuhuşa zorlandığı, abi dediği insanlara satıldığını öğrendiğimizde ne yaptık milletçe. Çok merak ediyorum kaç kişi arayıp bu insanlık dışı suçu işleyenlerin gerekli cezayı alıp almadığı ile ilgilendi.
    İhbarda bulunan öğretmenlerin sürğün edilmesi de ayrı bir yarayken.
    Bilinçli anne babanın ellerinde şekillenen, bilgi birikiminden faydalanan, iyi bir eğitim şansı yakalayabilenlerin yanında, bunlardan yoksun olanlarda geldi aklıma.
    Zira çevremizde öyle çok rastlıyoruz ki her tehlikeye açık minicik yavrucuklara bu güzel ve çok anlamlı yazınız vasıtasıyla içimi dökmek istedim birazda.
    Allah (cc) çocuklarının güzel günlerini göstersin. Ülkemizin daha ileri yönlere taşınmasında öncü etsin.
    Fert olmadan millet olunmaz.
    Bu bilinçle evlat yetiştiren tüm ebeveynleri saygıyla selamlıyorum...
    Teşekkürler çok önemli bir konuyu dile getirdiniz.
    Sevgiler evlatların en hayırlısına....

    Ümran Tokmak




    Cevap Yaz
  • Sevim Yakıcı
    Sevim Yakıcı 12.07.2007 - 17:03

    bençok mutlu bir anneyim şükür. Çünkü kızım şimdi kendi kararı ile arzu ettiği şeyi yapıyor. Mahallede arkadaşları ile kuranokumayı öğreniyor. Hem de çok büyük bir hevesle....

    Ben ise Rabbime şükrediyorum.
    ve dua ediyorum Gazi kardeşim gibi

    'Allah çocuklarımızın HİDAYETİNİ DAİM EYLESİN ONLARI HER TRLÜ KÖTÜLÜKLERDEN FİTNE FESAtTAN, İNSANLARIN HAYVANLARIN ŞEYTANLARIN VE ZAMANIN HER TÜRLÜ ŞERRİNDEN EMİN EYLESİN'

    DİYORUM BEN DE
    :)

    Cevap Yaz
  • Sevim Yakıcı
    Sevim Yakıcı 12.07.2007 - 16:50


    Onlar sadece bizim geleceğimiz değil, ONLAR ÜMMETİN GELECEĞİ, MİLLETİN İSTİKBALİ. Onlara bu gözle bakar, eğitimine bu bakış açısıyla özen gösterirsek daha sağlam karakterli ve öz güveni gelişmiş nesiller yetiştirebiliriz.


    Geçenlerde bir arkadaşımla konuşuyorduk Onun d a10 yaşında bir kızı var... Kızımla yaşıt. karnelerden söz ettik. ikisi takdir aldı ya mutluluklarına diyecek yok. sonra sordu Pınar tatilde ne yapacaksın. .. Hani karne takdirlik ya:)
    kızım büyük bir istek ve neşeyle cevap verdi:
    -Kuran öğreneceğim Hilal teyze.
    arkadaşım o an bir şaşkınlık dalgası ile şaşırdı. Ondan bu cevabı beklemiyordu sanırım. Ben de şaşırdım... Kızım bu kararı benden bağımsız düşünmüştü zira. Bir önceki sene öğrenmişti kuran okumayı ama tam kurana geçti okul başladı ve bırakmak zorunda kaldı... Ama hep konuşurduk sene içinde. Yaz gelince yeniden öğreneceğim anne derdi. sevinirdim. Ama bunu zamanı gelince onun ağzından duymak beni nasıl mutlu etti anlatamam. benim hevesimi gölgeleyen ise arkadaşımın sanki isteksiz ve anormal bir şey duymuşçasına bana aksettirdiği yüz ifadesi idi... Sanki Pınar çok anormal bir şey söylemiş gibi.. şaşırmıştım ondan daha çok. Zira namazlarını kılan inançlı bir arkadaşımdı kendisi...
    Neyse; oradan ayrıldım içimde tuhaf bir hüzünle. Tuhaf diyorum çünkü çocuklarımız en çok dini bilgi eksikliği ile atılıyorlar hayata....
    O zaman ben hep şurada takılırım.
    Zaten anne babalar bilinçsiz.
    Onlardan yetişenlerden ne beklenir ki
    Peki yetiştiremediklerimiz kendi çocuklarını nasıl yetiştirecek acaba...
    Hiç düşündünüz mü_
    dehşetle irkildiğim andır bu düşüncenin kafamı işgal ettiği anlar.


    selam ile

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta