Zulümle acılarla vahşi cağ
Kızıl örümcek insafsız ağ
İtimat sevgi Yok kopmuş bağ
Öyle vahşet ki meşale yanardağ
Ağlıyanlar gülenler işte dünya
Ne ruh ne duygu nede haya
Para mal itibar baya
Şeytan bu uyğarlık boya
Bunlar küçük büyükleride var
Kalmamış insan her yerde var
Umutsuz olmaz sende var
Sahipsizmi halıkta var
Bakma güldüğüme neşem üzüntü
Kalbim ağlar tebessüm görüntü
Acı elem keder hepsi kader
Boyun eğdim artık olsada beter
Biliriz veren o alanda
Her gün başka acıyla yoğuranda
Zati kalmadı gözümüz dünyada
Yeterki bize sabır versin mevlada
Kayıt Tarihi : 3.6.2008 06:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bu şiiri orta 2 cinci sınıftayken yazmıştım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!