Bizi Sensizlikle Vurdun

09.05

Onulmaz yaralar açan çiçek bahçesinde
Nahifliği kokusundan keskin bir nefes,
Kurutuyor göz pınarlarını toprağın;
Ağlıyor kökleriyle vatanı çevreleyenler.
Sessizce Boğaz'ı terk ediyor gemiler,
Issızlığı bölerek bağırıyor herkes:
Mustafa Kemal, bu yurttan göçtüler!

Ansızlığın betimlemesi yazılıyor,
Teftişi olmayan duygular gazetelerde.
Ata... ile başlayan başlıklar bir kurşun,
Tüm dünya kulak kesiliyor başucundaki hekime.
Ürperiyor millet: "Ata'm bizi sensizlikle vurdun"
Resmedilmez bir karanlığa bürünüyor gökyüzü...
Kemal Paşa! Diyor asker, "Bizi sensizlikle vurdun!"