Kapı gıcırtısı kadar çekilmezsin.
Yol kenarındaki kaldırım kadar anayola uyumsuzsun.
Kalbine giden yol
Kin dolu yollar imiş
Hiçkimsenin bağrına basmadığı kadar bu kent bizi bağrına bastı
bilinmeyen bir sokak gibi aynı yerde dönüp dönüp durdun.
Bu kent bizi sardı ama senin sevgin bizi saramadı.
Kanadı kırık kuş misali bir uçup bir tökezleye durduk.
hiçkimsenin bizi yaşamadığı kadar bu kent bizle yaşadı
Bizle büyüdü bizle yaşlandı.
Ne nesillere şahit olmadık ki
Bu kentin kolladığı kadar kollamadın ki
Bizi bizden olanlar yaraladı
Bizi eller yeşertti
gönülden gelenler soldurdu durdu.
Gün batımı gibi yürekler batıp gitmesin.
Bugünün sonunda güneş açsın.
Yürekler şahlansın.
Dört nala koşan at misali durmak bilmesin atan yürekler.
Solmasın açan çiçekler
Hep ellerde kalsın,hep dillerde kalsın
Ama yok olmasın sevgilinin gölgesi.
Kayıt Tarihi : 25.2.2014 16:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!