Doktor Eks der, ustan gelir.
Toplum sus der, sus 'tan' gelir.
Dayak hiç, ilk meydan gelir.
Ne as, ne öz düstur bilir.
Bir parçanın çift yarısı,
Mitik, yitik hikayesi,
Altıgendir mesanesi,
Yalnız başka çıkar sesi.
Olan, bitmeyen türeyiş;
En büyük düşman, üreyiş.
Zevk çerçeveli bir görev,
Çift katılımcılı türev.
Her şeyden önce doğa idi.
Doğa evrildi, us evriltti.
Toprak bitince doğada,
Baskın bitki, us araç...
Ve karbondan insan doğdu.
Taşıdı bağımlı oldu...
Geminde, göklere ve de,
Yayıl gerekli bu yere.
Şu oksijen bağımlısı,
On bir saatte acıkan,
Üremezse ölür sanan,
Doğa üretimiydi us.
Taşıdı gittiği yere,
Bitkisini, fanusunu.
Programlı ot değil de,
Nedir böylece, insan bu.
Kayıt Tarihi : 20.12.2021 04:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''Doğa'nın'' küresel hakimiyetinin kendisine yeterli olmaması sonucu karbon köklü, biseksüel ve dominant bir tür olarak insanı, emperyal bir (bitki plantasyonu) uzay genişlemesi için yarattığı ve kullandığı bir gerçekliği konu alır.
beğeni ile okudum
Oysa ben insanı, "doğanın bir parçası",
Asal elementlerin "bileşimi" sanırdım...
Doğaya "hakim olma" modeliyle geldiysek eğer,
Sonucuna şaşmalı...
İklimden başlayarak nasıl "yıkıma" neden olduğumuz ortada, çünkü...
Ne diyeyim, tebrikler Gökay Bey, genç şair..
TÜM YORUMLAR (2)