Suç bende değildi ki.
Bize öyle öğrettiler.
Her zaman bir doğruya,
Üç yanlışı sil dediler.
Her zaman yanlışları,
Doğrularla sildirdiler.
Bu yüzdendi belki de,
Hata yapmaktan korkmamam.
Bu yüzdendi belki de,
Her yanlışın ardına,
Bir de doğruyu katmam.
Ben seni sevdim be kadın.
Hem de bir insanı sever gibi değil,
Havayı, suyu sever gibi sevdim.
Seni nefes gibi içime çektim.
Su gibi kana kana içtim.
Haklısın üzdüm,
Haklısın incittim,
Kabul çok ama çok hata ettim.
Lakin biliyorsun işte,
Ben seni sevdim.
Hem de yalansız dolansız,
Dosdoğru sevdim.
Sen üzüldün ben kahroldum.
Sen üşüdün ben ise dondum.
Sen ne çektiysen,
Yeminle senden beter oldum.
Söyle şimdi,
Bu aşk birkaç yanlışa yetmez mi?
Hatalarımdan ders aldım,
Kul dediğin tövbe etmez mi?
Günahım öyle büyük de değil ki,
Kırmadım dökmedim,
Senden başkasına bakıp görmedim.
Tek yanlışım vardı ki,
Varlığında kıymetini bilmedim.
Ama sen soluksuz kalmadan,
Nefes almanın kıymetini bilir misin?
Ya da boğazın yanıp kavrulmadan,
Her gün içtiğin suya,
Aynı kıymeti verir misin?
Ne kadar gerekliymiş der misin?
İşte benimki de o hesap.
Varlığında yokluğunu düşünemedim.
Yokluğunda ise kendime gelemedim.
Kayıt Tarihi : 12.3.2018 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suç bende değildi ki. Bize öyle öğrettiler. Her zaman bir doğruya, Üç yanlışı sildirdiler. Her zaman bir doğru, Üç yanlışı götürür dediler. Bu yüzdendi belki de, Hata yapmaktan korkmamam. Bu yüzdendi belki de, Her yanlışın ardına, Bir de doğruyu katmam. Ben seni sevdim be kadın. Hem de bir insanı sever gibi değil, Havayı, suyu sever gibi sevdim. Seni nefes gibi içime çektim. Su gibi kana kana içtim. Haklısın üzdüm, Haklısın incittim, Kabul çok ama çok hata ettim. Lakin biliyorsun işte, Ben seni sevdim. Hem de yalansız dolansız, Dosdoğru sevdim. Sen üzüldün ben kahroldum. Sen üşüdün ben ise dondum. Sen ne çektiysen, Yeminle senden beter oldum. Söyle şimdi, Bu aşk birkaç yanlışa yetmez mi? Hatalarımdan ders aldım, Kul dediğin tövbe etmez mi? Günahım öyle büyük de değil ki, Kırmadım dökmedim, Senden başkasına bakıp görmedim. Tek yanlışım vardı ki, Varlığında kıymetini bilmedim. Ama sen nefessiz kalmadan, Nefes almanın kıymetini bilir misin? Ya da boğazın yanıp kavrulmadan, Her gün içtiğin suya gerekliydi der misin? İşte benimki de o hesap. Varlığında yokluğunu düşünemedim. Yokluğunda ise kendime gelemedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!