Bize Kapıyı Gösteren Alınyazımızdı

Birbirimizin aklına bir daha gelmemek üzere
İkimizin hakkından geldik
mevsimler henüz ayrılık kadar hızla değişmemişken
ayrılığın saflarına
en saf yanlarımıza geçerek..

Çok ayıp ettik aslında Aşka
bildiğimiz herşeyi
bindiğimiz dala asıp
kısa keserek veda muhabbetini...

Bulsaydık gözlerimizin içine bakacak cesareti
gözbebeklerimizde cinnet geçiren ceset olduğunu görecektik
bize sebep olarak gözüken
ayrılık gerekçelerinin
mantığının
' İblisliğini '...

Gerçekler yüzümüze haykıran bir aykırılıktı
ama içimizde adı Ayyukaya çıkmış
' Bitti ' saçmalığıydı
sendeleyen ilişkimizin
' Ayyaşlığı '...

Biz,
sakar bir tokadın
sık sık yüzümüze çarptığı
iki ' Bu duruma alışkın' dık.

Çok yadırgamadık
insafsız yargılanmayı

ama iyi bilirdi
bilge kader
suç yokken
suçlu aramayı

Aramakla bulunmaz gibisinden değildik ki biz
İşledik saçımıza nakış gibi parmak izlerimizi...

Şimdi,
Ayrı hayatlarda
aynı yalanlar içinde
farklı kimliklerle dolaşıyoruz

ve kim o demeden açamıyoruz korkumuzdan
kimselere kapıyı..

Bize kapıyı gösteren
' Alınyazımız ' dı..