Bize Kalmayacaktı Şiiri - Sevilay Sevim

Sana kalmayacaktı biliyordun sende
Son konusmamızı hatırla ne kadar da buruktu yüreklerimiz
Olmayacagını bilse de bile bile ikimize atıyordu kalplerimiz
Sana kalmayacaktı biliyordun sende
Elbet ayrılacaktı o masum ellerimiz…

Sana kalmayacaktı biliyordun sende
Ne sevgimiz yetecekti kavuşmaya
Ne de kalplerimiz boyun egecekti birbirimizden ayrı kalmaya
Sana kalmayacaktı biliyordun sende ne dert ne tasa ne de kahrolası yalan dünya…

Sana kalmayacaktı biliyordun sende
Her yolun sonu vardı biliyordun elbet sonunun gelecegini aşkımızın
Sonunun gelecegini bile bile hasretini çekmeyi yeğliyoruz yine gözümüzdeki damlamızın
Sana kalmayacaktı biliyordun sende bozulacaktı elbet tadı da agzımızın…

Sana kalmayacaktı biliyordun sende
Dertler alıp götürecekti seni senden
Bir acı hatıra diye aşkını saklayacaktın benden
Ne bir selamın kalacaktı geriye
Ne de bir cift sözün alıp götürecekti beni adadaki son gemiye
Sana kalmayacaktı biliyordun sende aşkımız tek kişiye değil hükmediyordu ikimize…

Ama aşkın kanunuydu belki tek kişiye kalacaktı tasası
Digerine de kalacaktı umursamaz kahkahası
Ama inatcıydık ikimizde
Ama kararlıydık birbirimize kaptırmamaya
Yemin ettik birbirimize
Vazgecmek asla yoktu kopmadıkca kıyamet yıkılmadıkca dünya
Sana kalmayacagını biliyordun ne kahkaha ne de tasa…

Bize kalmayacaktı biliyordun sende
İkimiz de böylesine vazgecmemesine sevmiştik birbirimizi
En güzel yanı da bu olmalıydı belki
Birbirimizi sevdigimiz kadar da seviyorduk sonucun kötüsünü ve de iyisini..
Bize kalmayacaktı biliyordun sende
Sevgi kalemini alıp yazarken unutmusuz yanında almayı silgisini
Simdi her sayfası sevgiyle cizildi defterimin
Sevgiyle doldu sayfaların her bir zerresi
Ama tükenmedi hala kalemim
Bir bosluk görse yine yazacak sana olan bitmeyecek sevgisini
O kalemi de kırıp attık
Almayalım diye ikimizden birisi
Bize kalmadı işte biliyordun sende
Ne kalemi ne defteri
Hersey aşkımızla beslendi
Ve her canlı gibi öldü gitti
Ardında kocaman anılarıyla cekti ve gitti!
Ama söz verdigimiz gibi
Sana da kalmadı sancısı veya mutlulugu ya da hiç birşeyi
Bana da…
Sadece bir bilinmeze giderken yine fısıldadı
Yine lanet olası kahredici haliyle fısıldadı işte:
“İkinize de kalmadım mutlu musunuz şimdi? ? ”