Bize Kalan Şiiri - Kenan Gezici

Ve karanlık, çöktü çökeli çok zaman oldu.
Çırpınışlarımızı ışıkta görmez kinliler.
Anlımıza yapıştırılmış yafta, kirli ellerden.
Dilimizde hangi eskiden kalma küfürler.
Bohçalanır kavruk geride kalmış yaftalar
Kaynıyor çıktı çıkacak ağzımızın kıyısında.
Vitrinler pazar yeri, ele günün karşısında.
Lanet okunduklarımıza rahmet okurlar.
Aynı masada kalmamız düşler vahşiler.
Artık hiç unutmayacağım günler kalmadı.
Yıkık viranelerde düşleri uzaktan gitti.
Göç etti kendinden başkasını saymayan.
Tüm bencillikler iğrenti içinde şimdi.
Cahilin öz güveni evet beni çoktan yendi.
Kalacak yer yok viraneler şimdi ev oldu.
Yaşamak sürgünümüzü doldurmaya az kaldı

Kenan Gezici 15/08/2025