Dağlar kadar derdin tasan da olsa
Dert tasa dediklerin bu dünyada
Neşe içinde baksan da hayata
Bize dünya değil ahret gerektir.
Gelmez sansan da dertlerin sonu,
Bitmez sanma sen bu yapmacık yolu
Aldanıp bir zevke unutma bunu
Bize dünya değil ahret gerektir.
Geçicidir bu dünya, kalmaz sana
Hiç sonu yokmuşçasına yaşama
Ye iç, gez toz, eğlen ama unutma
Bize dünya değil ahret gerektir.
Niçin yaratıldın kendin sual et
Kusuru görme, zikret, İbadet et
Zehri bal eyle, her daim şükret
Bize dünya değil, ahret gerektir.
Gönül kırma, hor görme sen garibi,
Kimsesi yok sanma, vardır Allah’ı
Marifet sanma sen güçlü olmayı
Bize dünya değil ahret gerektir.
Kin, çamura benzer içinde tutma,
Affet ki, bunu kendine yük yapma.
Kalpler açılır yüreği temiz olana
Bize dünya değil ahret gerektir.
Gönül kırma, sakın üzme kimseyi
Her zaman mümkün değildir tamiri
Kul hakkı gibidir gönül kırması
Bize dünya değil ahret gerektir.
Sevgiyle bak sen, şefkat duy herkese
İnsan böyle girer Hakk’ın gönlüne.
Imkansızlar mümkün olur sevene
Bize dünya değil ahret gerektir.
Yardım et muhtaca, koyma müşküle,
Rahat yatma eğer komşun düşkünse
Allah böyle buyurur, etme şüphe
Bize dünya değil ahret gerektir.
Sanma ki sanadır söylediklerim.
Yol göstermek asla değildir haddim.
Ben tüm sözleri kendime söylerim.
Bana dünya değil ahret gerektir.
Kayıt Tarihi : 6.6.2020 15:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)