Bizde Yapraktık Şiiri - Murat Sevinç Baş

Kusursuzdu kelimeler seni ifade ederken,
Susamıştı dudaklar sana,
Kalem ve kağıt sendin her anlamda,
Eksik bir sey vardı ama,
Sanki uzun tren raylarının ardında kalan!
Güneşin batısındaki tebessümmüydü eksiklik?
Hasretin omuzlarımı acıtan bu ağırlık mıydı?
Sen kokan yagmur sonrası toprakmı?
Senin olmadıgın bir sehri sana benzetmekmi?
Yoksa senin sehrini seninle özlemekmi
Her eksikliği tamamlayan bir sey vardı elbet
Her bizi baglayan bir yol oldugu gibi
Hep bişeylerle başladık hayata
Adım attık anne dedik,
Elveda demeyide ögrendik elbet!
Hüküm giydiğimiz ayrılıklar dışında
Bu sefer uzun yolların beyaz çizgisiydin
Çizgi kahramanımdın hayallerimin
Yeni bişey daha ögreniyodum bu sefer
Yaprağın dalından düşerken neler hissettiğini
Kolay geliyodu bize son bahar
Çünkü hiç yaprak olmamıstık bir cınarda,
Hiç ayrılmamıstık dalımızdan
Kırılmamıstık hiç
Hiç anlayamıstık yapragı
Topraga düşüşünü izlerken umursamadık bile
Ayagımızın dibine düştü kimi gün
Kimi gün başımızın üstüne
Biz ayrılmamıstık dalımızdan
Saniyelik ama asırlık ayrılıklar yasamamıstık
Bir yaprak olmamıstık hiç
Çünkü biz ayrılıgın vaktini bilmiyorduk
Sonbahar gelirken yıkılıp
Baharda gülmüyorduk hiç
Yeni bir hayata atılmıyorduk her güz dönemi
Bizim ömrümüz onlarca bahar görürken
Bir yapraktı tek baharada onlarca ömür içeren,
Artık anlıyorum yapragın baharlarını
Güzlerimi yasıyorum
Dalımdan koparılısımın ilk sancılarını,
Geldiğim yeride özledim yeni hayatımda senide
Özledim seni dalımın bahar çiçeği! ! ! ! ..............
Murat Sevinç Baş