Bizde Çocuktuk Şiiri - Mahir Çiçek

bir zamanlar biz de çocuktuk
bilmezdik kavgada sopa vurmayı
bizim sopamız kiraz çeliğindendi
iki taş üzerine konan
çomağa takıp hoplatmaktı
hedeflenen noktaya
en uzağa ta uzağa fırlatmaktı
bir zamanlar biz de çocuktuk
bilmezdik rep i metalikayı
bizim türkülerimiz vardı
ayrı ağızlardan çalınıp çığırılan
ağıttı bozlaktı uzun havaydı
bir zamanlar biz de çocuktuk
belletmediler cam kırmayı talanı
ateşe verip ortalığı yakıp yıkmayı
bizim kırdığımız top oyunundandı
bir zamanlar biz de çocuktuk
bilmezdik sokakları ateşe vermeyi
bizim yaktığımız ateş nevruzdandı
ferfene oyununda pilav pişirmek
üzerinden atlayıp baharı kutlamaktı
bir zamanlar biz de çocuktuk
bilmezdik dağa çıkıp eşkiya olmayı
bizim dağa çıkışımız
kenger otundan sakız kaynatmak
kuru yavşan geven kesip ipe dizmekti
ipi omuza vurup ıslık çalarak sürümek
bizim için tandırda yakmak bazlama yemekti
bir zamanlar biz de çocuktuk
bizim silahımız tahtadandı
bilmezdik silahla adam vurmayı
vurmamız vurulmamız bile yalancıktandı
ko men leyip kuf lamak oyundandı
bir zamanlar biz de çocuktuk
gün geldi büyüdük askere çağrıldık
en büyük asker bizim asker coşkusuyla
vatan borcunu ödemeye uğurlandık
borcumuz namusdu onurdu şerefti
gururla imanla savunduk
kimimiz şahadet şerbeti içti
şehit olduk albayrağımıza sarıldık
atamızın başını eğdirmedik gururlandırdık
tekbir sesleri eşliğinde uğurlandık
bir zamanlar biz de çocuktuk büyüdük
bize adam gibi adam olmayı bellettiler
öğretmediler hainliği kalleşliği
bilemediler ki tembihlesinler
hainle oyun oynanmaz çıkar kahbeliği. 070912mcicek