Bizde
Geçmek bilmeyen
açılarının başlangıcıdır insanın ölümü
Mevsimler şekil değiştiren kötücül zamanlardır
bu huzursuz evrende
Ayağıma takılan çakıl taşları
Düşüncelerimin düşmesine sebep olurken
Yasak fikirler aklımda
yasaklar da yasa dışı mı
Kim ki bu kuralları koyan
kurallar kural mı gerçekten
Ölümler insanın avuçlarında
Ölümlere gebe
Avuçlarımız bir caninin elleri sanki
Kaç hayat çalındı
O avuçlarda kaç defa öldüm
Ölümün öldürülmesi denen şey
Neden hisleriminden başka bir şey değil
Galiba bizler ve bizim gibi olanlar
Çoktuk bu hayatta
Biz nadasa bırakılmış tarlalar gibi yarınlara bırakıldık
Hep elde var bir
Hep yarına belki gözü ile bakıldık
Biz çok mu insandık
Yani insanlık
üzerimize vücut bulması gereken bir şey miydi
Biz çok insandık
Onlar ise insanlık dağıtılırken nasibini alamamış et yığınlarıydı
Bu isyan neden
Karanlık yüreklerden öğrendim kötü olmayı
Karanlığın vahasın büyütülen bir gonca güldüm
Işık kime artık
Biz biz olmaktan vazgeçtikten sonra
Neye yarar peki...
Hani Hiroşima’ya atılan bombalar
Nagazaki’yi düm düz ettikten sonra
Büyük insan keşke demiştide
Keşkelerin bir yüzyılla bedel olduğunu bugün öğrenmiştik
Bitti hersey
Olan ve oldurulan ne kaldı ise
Secdeye varan alınlar
Neden kapkara bu yüzyılda
Ruhları leş yiyiciler
insana neden hizmet eder
Kötüydük kötüyüz bizde
Kayıt Tarihi : 26.10.2023 16:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serhat Fidan](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/10/26/bizde-46.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!