Bizar Şiiri - Muhammed Bizar

Gönül kanatsız uçar, imrenir göçen kuşlar
Öptüğü bütün kalpler, bilmez nedir yokuşlar

Palandöken kar görür, ardından gelir mehtap
Kış günü görülmez mi, çölü çöl yapan serap

Avuç dolusu hüzün, dağlar boyu uzanır
Sonbahar bilen âşık, Ferhat gibi kazanır

Namlunun ucu ateş, tetikte gözün yaşı
Gencecik bir sevdalı, bilinmez kaçtır yaşı

Kahvede yorgun çocuk, dertleşirken dalmıştır
‘Kestane var’ sesiyle, bir çay daha almıştır

Ortada yanan soba, içinde kızgın kömür
Kalemsiz bir şairle, tükenir gider ömür

Bir omuzda ağlamak, bütün dertleri yıkar
Suyum olan sevgili, gör sevda nasıl yakar

Pazarda duran hamal, yük dediğin nedir ki?
Karşında duran garip, af dilenir ve der ki:

Belimi büken aşkmış, taşınmaz yabancı yük
İki büklüm ruhumla, eririm köpük köpük.

Kasım 2013