Kendinden,dünyadan,her şeyden bizar
Keskin taşlı yollar dehlize çıkar
Bırakmaz peşini aşkın ateşi
Yanar söner gökyüzünde yıldızlar
Sarınırsın hurcunda geceye
Huşu ile meyledersin vahdete
Kanın donarken çekersin sineye
Vardır elbet bir sebep kudretinde
Bahar gelmiş gönlüne ne fark eder
Onsuz mevsimler ölümden de beter
Bir yanında kar öte yanında sel
Düşürür seni toprağa cemreler
Çiçekler açacak gibi dalında
Mor salkımlar toz duman asmasında
Vuslatı bekler kimin umurunda
Kırağı çalar sabah ayazında
Onu severken şaşırdın yılları
Kırıldı aynan döküldü sırları
Bir yudum sevda ki can pazarı
İslendi şamdan tükettin mumları
Beyhude telaş anla gelmeyecek
Bu hülya öyle mutlu bitmeyecek
Kendinden,dünyadan,her şeyden bizar
Umutların makberde göverecek
Kayıt Tarihi : 13.6.2011 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)