Biz Yine Çok Ölümlüyüz Şiiri - Murat Toluk

Ne çok ölüyoruz,birilerin iki dudak arasında ki mesafelerde
Hangi yitirilmiş arafın çoçuklarıyız biz
Elma, armut'u toplayamazken
Aşk'a ayrılık topluyoruz
Ve bir deniz su boşalıyor gözlerimizde her gece
Beyaza,siyah
Gülle, diken
Aşk'a ayrılık düşüyor bu hayatam
Ve biz yine çok ölümlüyüz sevgilim bunlar için
Hadi kalbinde as beni ayak izlerine
Sonra yitirilmiş bir arafta bekle beni
Beyaz'a siyahı boya
Gülle dikenlerini batır
Aşk'a ayrılık katığın gibi
Ve bir deniz su boşalsın gözlerimimden her gece
Balık besle seni unutamayan hafızamda belki unuturum ozaman seni
Siyah,suskuunluk dolu bir gecede
kurbağalar senfonisinden sırada ki şarkı
Ayırılık tutan bedenlerimize gelsin sevgilim
hadi tuzla buz et dikeni batırılmış gülleri
Ya da dur gitme
Otur şah damarıma
Gözyaş yaşlarını katık et kanıma
Ömrümden ömür çalan sözlerin gibi
Biz yine çok ölümlüyüz sevgilim bunlar için
Bir araf kadar uzaklık var kalbimden kalbine
Al bir kaç yaş daha gözlerimden bu aşk denizine
damla damlaya göl olur
gide gide aşk
böyle hep gidersen korkarım aşık oluruz birbirimize
Sonra ne diyorum biliyor musun?
Bir kucak dolusu ayak izlerini bırak kapı eşiğine
Arayıp bulayım diye aşkı
Hadi onuda boş ver
Kalbinde as beni çahrıma İSA misali
Ayak izlerine göm bu aşkı
beli olsun mezarım
İyisimi git sen
Demli bir çay bırak ardında koyu gözlerin gibi
biz yine çok ölümlüyüz bunlar için sevgilim