Biz ve Bizler Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Ağlamış bize dumanı tüten aşımız,
Gitmişiz yine bir kurak gecede,
Çiçeklerimizi bırakmışız yanan güneşe,
Kapılarımızı kitlemişiz de gitmişiz,
Günlüklerde günlerce.
Dostların verdiği temennilere,
Gelecekte yankılanan geçmişe,
Bir kuru ekmeği sarıp gitmişiz biz.
Köyüne aşık Ahmed'in,
Yüksekleri aydınlatan mavi gözlerine,
Hürriyeti göstermeye gitmişiz biz.

Yer soframın rüzgara değen kokusu,
Bileklerimize kadar terk etme bizi.
Uğurlar olsun kaysı ağacımın gövdesi,
Gidiyoruz yine su içmeye bile doymadan,
Cehennemin en orta yerine,
Yana yakıla kavgalar vermeye.
Ey Ana! Gidiyoruz biz,
Cenneti senin ayağına sermeye,
Hatır koymadan bıraktıklarımıza,
Henüz bırakamadan sarıldıklarımıza,
Veda edemeden gidiyoruz biz.
Gidiyoruz, gidiyorum.
Görmeye değer şu sevincimiz,
İncinmesin diye toprağa,
Altında kalarak gidiyoruz biz.