Biz Ürgüp'lüyük... Şiiri - Yalçın Öner

Bir sofra açtık peribacaları önüne,
Halil İbrahim sofrasından daha büyük.
Bir sofraki bu gönlümüz serili içinde;
Kırkbir milletten de insan çökmüş eteğine,
Çeşit çeşit üzüm de konmuş aha siniye,
Kardaşım canın istediğini istediğin kadar ye,
Sevinir yüksünmeyik, çünkü biz ÜRGÜPLÜ'yük.
Düşlerimiz insanlık ve evrensel dostluk niyetine.

Bu topraklarda iz bırakanları düşündüğümde,
Bir an çok şey bazen her şey olmak isterim;
Bir yanım keşiş’ti Göreme kiliselerin de,
Diğer yanım imam oldu Cuma günü
Ürgüp’te ki büyük cami' ye.

Herşey olmak için en iyisi parçalara bölünmem;
Bir yanım Masai Köylüsü olsun Afrika’nın,
Diğer yanım Manhattanda ki Ceyar’ı Amerika’nın.
Bir yarım zenci caz ustası Las Wegas’ın,
Diğer yarım Ürgüp’ün klarnet ustası Kara Besim.

En iyisi elma gibi ikiye, karpuz gibi altıya bölün beni;
Yarımı yakın yarımı tekrar toprağa gömün;
Sağlık iksiri kefir gibi size şifa için çoğalayım.
Birgün isterse canım, küllerimi serpin uzaya,
Uçmak istediğinde ateşte yakılmış yarım.

Bir şiir yazmış bu gece uzaylı yarım;
Bir yanım yem olurken topraktaki kurtlara,
Diğer yarım sevişiyormuş 18’lik kızlarla
Kuytu ve pembe bir köşesinde uzayın.
Şiir diye işte ben buna derim!

Dostlar, bir yanım sizle kalsın bu gece,
Alem yapsın cariyelerle hamamında
Görkemli bir Osmanlı sarayının.
Diğer yanım Oxford’da ilim yapsın
Çünkü ben biraz da alim takılmalıyım;
Niyetim var üsler açıp yıldızlar da,
Geceleri mehtapta dünya ya el sallamaya.

Korkmayın terlememden tarlaya salın,
Irgat olsun, helal yaşamak isteyen yarım.
Yorulunca güneşe verip sırtını ter kurutsun.
Öğlen molasında peynir, karpuz, üzüm yerken,
Avanos testisinden içsin suyunu cücük-pınarın;
Ve ohh derken cıgaranın ilk nefesinde bu yarım,
Diğer gezegenlerde,
En güzel kumsallarda serinlesin öteki yarım.

Her şey olduk, çok yer gezdik ne çare;
Bir yarım acınırken, sevinemedi hiç diğer yarılarım!
- Çünkü ben de Mevlana gibi herkese kucak açtım ya -
Bölünmüş yarılarım birleştiğinde bir bütün insanım.

Bizler de sevip birbirimizi
-Renk-dil, din ve ırk ayırmaksızın, -
Ve Mevlana gibi de üstelik,
'Kırk kere tövbe etmiş olsanda,
Gel yine gel, kim olursan gel... '
Diyerek birbirimize kucak açınca,
Bizler savaşı unutan
Mutlu Dünyalılar olacak,
Ve güzel gönülllerimiz canlar,
Hem kul, hem tanrı sevgisiyle dolacak...

İnanın bana inanın, Can Kardeşlerim,
İnanın bana inanın, Can Parelerim...

28.09.2003
Ankara