Biz Umut, Biz Sevgi Eğiririz

Biz dostlarımızı bayramlarda, cumalarda, özel günlerde
Biz sevdiklerimiz yalnız aydınlık
Yalnız güzel hallerde
Biz can dediklerimiz
Yalnız baharlarda
Yalnız yazlarda değil
Biz
Dostlarımızı
Hazanlarda
Zemherilerde
Kış, kıyamette
Alacakaranlıklarda
Toz, bulutlu anlarda
Yoksullukta
Senenin üç yüz altmış beş günü severiz
Can dediklerimize yüreğimizde yer açar, onları dost eyleriz

Biz kötü günde acıyı bal eyler, iyi günde mutluluğu pay ederiz
Biz fabrikaları, zindanları ilim, irfan yuvası eyler
Geçmişi, geleceği
Sorgularız
Biz dar günde zor günde
Umut eğiririz
Yaşamak için
Toprağa tohum eker
Harmanda başak derleriz
Sermayemiz vicdanımızı, yüreğimizdir bizim
Biz bizi seven yığınlarız, tükenmeyen dostluğumuz var bizim

Biz uyanırız güneşe ile sevdik mi severiz yürek ile gönül ile
Biz bize dost bize kardeşiz
Bizim
Vazgeçilmeyen tutkumuz
Sevdamızdır
Biz
Belayı, kırgınlığı
Küskünlüğü savanlarız
Biz
Kanı kanla değil
Kanı suyla yıkarız
Güllerin
Güzelliğini destan
Çorak toprakları
Deniz eyler
Biz
Korka, korka
Körü körüne değil
Yürekle, akılla, canla
Engerek yılanlarına rağmen, yüce dağları mekân tutar
Biz; özgür yarınlar özlemiyle halay çeker, lokmamızı pay eyleriz