Biz Salak mıyız Şiiri - Yavuz Nufel

HADİ BAKALIM

Nisan 2006 da okurlardan gelen yoğun şikeyet ve istek üzerine aşğıdaki yazıyı kaleme almıştım..

Hz. Mevlana'nın söylediği gibi 'Söylesem faydası yok, susam gönül razı değil'di... Yine de susmadım, yazdım ve bekliyordum...

Tam ümidi kesmişken RTÜK Başkanı Zahid Akman, yaptığı söyleşide bizim yıllardır muzdarip olduğumuz bir konunun altını çizmesi nihayet sesimiz, dileklerimiz bir yerler ulaştığını görmesi açısından sevindirci...

BİZ SALAK MIYIZ

Türkiye´de çanak, çömlek vererek evde kalmış kızların çeyizlerini düzen yazılı basınımızın bu sayede ayakta kalmaya çalıştığı malumunuz. ' Gazete kalsın, promosyonunu ver' diyen bir okuyucu (!) kitlesinin oluş/tuğu/turulduğu bilinen bir gerçektir...

Avrupa´da da gazetelerimizin kan kaybı günden güne artarak devam etmektedir. Oysa on, on beş yıl önesine kadar günlük satışları yüzbinlerle ifade edilmekteydi. Bu düşüş, bu kan kaybı, gelişen teknoloji (internet, uydu yayınları) ile ilintili olsa da asıl sebep daha başka.
Kısaca söylemek gerekirse, Avrupa´daki vatandaşlarımızın sesi, gözü, kulağı olduğunu iddia eden basın kuruluşlarının asıl söylemek istedikleri: Böyle okuyucuya böyle gazete´den başka bir şey değildir. Alın her hangi bir gazetenin Avrupa ve Türkiye baskılarını, karşılatırın aradaki farkı görecek,ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız.
Bu gidişle en fazla on yıl sonra Türkiye merkezli günlük gazeteler, Avrupa´da oluşturdukları ikinci Bab-ı Ali´nin (Franfurt) kapısına kilit vurmak zorunda kalcaklardır.
Çünkü günden güne sayıları artan kaliteli yerel basının yanı sıra, internet gazeteciliği de 'sona yaklaşım'a ivme kazandırmaktadır. Bu gerçeğe rağmen, Avrupa baskılarındaki yayın anlayışlarını değiştirmemekte ısrarlı oluş, hiç bir çaba sarf edilmediği kanısı hakim dir duyarlı okuyucularda.

Tüm bu olumsuzluklar yetmezmiş gibi son yıllarda sayıları her geçen gün artan televizyon kanallarımızın euro´ları nın, İnt´lerinin yayın politiları ve anlayışları yazılı basınınkinden hiç de farklı değildir. Haber saatleri, dizi filmler dışında bu tv kanllarının Avrupa´ya yönelik yayınları, izleyiciyi salak, keriz, aptal yerine koyan türdendir...
Kırk yılı geride bırakan Avrupalı Türklerin büyük çoğunluğu, önce kooparatifler, sonra bankerler, daha sonra bankalar ve holdingler olmak üzere periodik olarak yedikleri tokatlarla sersemletilmiş durumdadır. Son yıllarda bulundukları ülkelerde yaşanan ekonomik krizlerle ay sonunu getiremeyecek duruma düşen vatandalarıımız, bir umut, bir çare arayışındadır. İnsan oğlununu umutsuz yaşayamayacağını çok iyi bilen umut tacirleri bu dönemlerde ortaya çıkar, şans oyunlarına rağbet böyle dönemlerde artar.
Puslu havayı seven kurt misali umut tacirleri, tv euro´larda, int´lerde her gece 49 cente umut satıyorlar. Nasıl mı? Ekrana çıkan şebelek sunucular,çok basit bir kelimenin bir kaç harfini silip hangi kelimenin aradığını soruyor izleycilere. Örneğin: Salak, keriz, aptal kelimeleri; s...k, k...z, a...l şeklinde geliyor ekranlara. Seyirciden doğru kelimeyi bulanların aramaları, doğru bilmeleri halinde kazanacakları para miktarları anlatılıyor ballandıra ballandıra, bağıra çağıra...

Yapılacak iş gayet basit: İkamet edilen ülkeden ekranın altındaki numarayı çevirmek! ...
Boşlukları doldurulacak kelimeler ekranda saatlerce gösterilirken vatandaş, s...k: sokak, solak, salak, salık gibi kelimler türetilmeye başlıyor.Kelimeyi bilmiş olmanın bilgeliği (!) , belki bir izin parası kazanabilmenin umudu, yıllardır yediği tokatların salaklığı ile armalara hız katarak devam ediliyor... Her arama sadece 49 cent. Aile reis bu tür aramalara, proğramlara her ne kadar karşı olursa olsun, her evde bir sazan´ın olma ihtimali genelde yüksektir. 'Bir paket sigara parası da buraya gitsin.', ' Ya çıkarsa! ' mantığının da devreye girmesi bir başka etken.
Ay sonunda gelen yüksek telefon faturası ile akıllanacakcakları yerde daha da hırslandıklanan, gurur meslesi yapıp, en az telefon faturası bedeli kadar bir para kazanmadan bu işin peşini bırakmamakta ısaralı, kararlı hatta yeminli olan 'Salak'ların da olduğu gelen bilgiler arasında! ..
Tv euro ve int´lerdeki bu tür 'sözüm ona yarışma' proğramlarının bir soygun olduğunu vurgulayan, radyo (deniz) ve tv (demet) proğramlarımda bu konuyu ele almamı isteyen insanlarımızın sayısı malesef günden güne artıyor. Demekki, tv kanallarının 49 cent´lik soygunu artık, ' Ya çıkarsa,' 'Aman canım ne de olsa 49 cent' söylemlerinin boyutlarını aşmış ve insanların canını, cüzdanını yakan bir hal almıştır. Bu tür yarışmaları aramasınlar, o kadar salak olmasınlar. Kimsenin alnına silah dayayıp artamıyorlar ya! , diyenler elbette olacaktır, ki; olursa cevap hakkımı saklı tutuyorum...
Ölmek üzere olan Avrupa yazılı Türk basınından yayın anlayışlarını devr alan euro´lu ve int´li görsel medyamıza son sözlerim:
Avrupalı Türklerin cebinden elinizi çekin!

Konuşmaktan aciz, cahil insanlara üç yüz, beş yüz euro kazanmak için proğram yaptırmayın.
Anadilimiz Türkçemize, cebimize ve onlarca sorunla boğuşarak yetişen gençliğimize bir de siz sorun olmayın. Çünkü, herşeyinizle çok kötü birer örneksiniz.
Ayrıca bu işin vebali de ağır... Almayın vatandaşın ahını, çıkar aheste ahaste. Ha, sizden çıkmasa da çocuklarınızdan, torunlarınızdan mutlaka çıkar. Benden söylemesi!

Yavuz Nufel
Nisan 2006 Rotterdam

[email protected]