Binbir zorluklarla hayata atılırız,
en ücra yerlere gideriz.
Gözlerimizde yıldızlar taşırız.
Kalbimizde güneşli sayfalar...
Gelecekler kurarız kendimiz
ve başkaları için.
Bazen de o geleceğin içinde biz olmayız.
Adımız anılır sadece.
Birde unutulmaya yenik düşmemişse
yaptıklarımız
Geçmişi dillere bırakır;çekilir gideriz
aranızdan,
Yeni gelenlerle doldurulur yerlerimiz.
Bu dünya kimseden sorulmuyor
Hep seyirciyiz,
Hep seyircisiniz
Dünyaya nizam veren biz değiliz,
sizde değilsiniz
Ama içimizde büyüttüyümüz ülküler vardı.
Haydı çocuklar çiçeğin tomurcuk,
ağacın meyve verme vaktidir.
Şu gözlerinde güneş taşıyan yüzler
bendende bir çizgi taşır.
Tüm çocuklar benim çocuklarım.
Geleceğe mektuplarım.
Cennetler kuruyorum gönüllerden.
Ardımda mamur gül bahçeleri,
Kardelenler açacak bir gün
Kin ve nefret son bulacak
En sonunda yine kardeşlik kazanacak...
18.7.2023
Kayıt Tarihi : 21.7.2023 16:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfet Bozçalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/07/21/biz-ogretmenler-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!