Biz İhtiyarlar Şiiri - Orhan Tuncay

Kaygılara boğuldu yalnızlığımız
Işıklar da söndü tek tek
Mesut olalım dedik biz
Dediler saadet size ne gerek

Yalnızlıkla arkadaş olduk
Gün geçtikçe sarardık solduk
Yaraş yavaş hüzünle dolduk
Ağladık daha çok ümitsizleşerek

Anlamadı kimse bizi
Unuttular bir kenarda hepinizi
Hatıralarımız düşlerimizde dizi dızi
Uyuduk ölümü düşünerek

Layık mıydık biz bunlara
Dayanılırı mı hiç olanlara
Göç edelim başka diyarlara
Gidelim o yere, dönülmeyecek.