Biz hiç yalnız hissetmedik ki kendimizi.
Yağmur olup dost yüreklere aktık,
Çiçeklerin tüm renklerini nakışladık,
Grileşmiş gözlerin unuttuğu yaşama.
Tenimize değen bir damla yağmurun
Ilık bir dokunuşu gibi insanın yaşama,
Yaşamın insana dokunuşu olduk.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
