Biz Gülnarlıyız Şiiri - Osman Keziban

Sözü ortaya söyler, gideriz
Payına düşeni alırsın deriz
Ayranlı çorbayı bol bol içeriz
Ferhat’ı, Şirin’i severiz, biz Gülnarlıyız.

Yağlık ıslak, kurumuyor miltanlar
Birbirine girmiş bizim gıranlar
Kavgayı seyretmiş orda olanlar
Zühre’yi, Tahir’i severiz, biz Gülnarlıyız.

Odun gamyonuna yoldan bineriz
Candarmayı görünce durup ineriz
Galan yoluda yayan gideriz
Aslı’yı Kerem’i severiz, biz Gülnarlıyız.

Ermenek yemenimiz olur gundura
Güz gelince atarız tohum tarlaya
Sığır ahırına biz deriz mandıra
Leyla’yı, Mecnun’u severiz, biz Gülnarlıyız.

Sözümüz özümüz her daim essah
Eşgere konuşmaya, gızarız vallah
Şükreder Tanrıya, biz deriz Allah
Züleyha’yı, Yusuf’u severiz, biz Gülnarlıyız.

Çocuklar birlikte oyun oynarlar
Ganayaklılar durmaz kışlık ayarlar
Gırantaları sorma bıyık boyarlar
Gelenek göreneklerimize bağlıyız, biz Gülnarlıyız.

İcap eden davete, katılırız gönülden
Gönlümüzü, hoş ederiz harbiden
Sohbeti çok uzatmadan yeniden
Dadaloğlunu da severiz, biz Gülnarlıyız.

Duzsuz yeriz datlıyı severiz
Meydanlarda dibekte, tahıl döveriz
Kafamız gızarsa dümdüz söveriz
Karacaoğlanı da severiz, biz Gülnarlıyız.

Üzüm yeriz, pekmez içeriz
Ne anadan, ne yardan vazgeçeriz
İyilik eker, sevgi biçeriz
Atatürk’ün çocuklarıyız, biz Gülnarlıyız.

15.09.1972 / MERSİN