İnsan yalnız olsaydı, sonsuzluk da olmazdı,
Kâinat israf olur, Rab’bim anlaşılmazdı…
Rab’bimiz oku diyor, bu hiç düşünülmüyor,
Ya şu koca kâinat, boşuna mı dönüyor?
Biz insanoğulları, Rab’bi tanıyor muyuz?
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta