Eğitmen,Öğretmen,Şair,Edebiyatçı
Bir gökdelenin
En üstünden
Her yere kuşbakışı
Bakalım önce.
Kirpiklerimiz
Rüzgara batsın
Rüzgar gözlerimizden
Yaş olup aksın.
Yüzümüz,saçlarımız
Esir olurken bu hoşluğa
Birden bırakalım
Kendimizi sonsuz boşluğa.
Gözlerimiz kapalı elele
Günlerce sürsün bu düşüş
Mutluluk denizinde
Yüzümüzden eksik olmasın gülüş.
Ayağımız değmesin yere.
Buz gibi sularda
Kendimize gelelim.
Masmavi sarhoşlukla
Mercanlara,
Deniz yıldızlarına
Selam verelim.
Taşırınca deryayı
Deliverelim
Bir yerinden dünyayı.
Bu efsunlu düşüşte
İki top ateş olup
Yanalım ama
Hiç sönmeyelim.
Dünya hep dönsede
Biz dünyaya dönmeyelim.
Kayıt Tarihi : 22.4.2007 23:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Münir Üsküdar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/22/biz-donmeyelim-2.jpg)
Biz dünyaya dönmeyelim
Tebrikler.yüreğinize sağlık.
ne güzel insanın tinsel zenginliğideki sınırsızlık. Kimisi 'İlham Prilerini' bekler şiir yazmak için, kimisi kadehlere sarılır.. Düşle ey dost.. insan düşledikçe nelerle nasıl karşılaşır ?
Tebrikler.. başarılar..
TÜM YORUMLAR (9)