Ben, biz olmadan iyi düşünemezdim…
Biz olmadan sevemezdim.
Hayal ettiğim sevgiliyi arzulayabilirdim anca.
Biz değilken çok dua ettim ama.
Cennet gözlü, ay yüzlü bir güzel diye…
Adını besmeleyle andığım bir güzel…
“Hayırlı eş nasip eyle Ya Rabbim’’ diye dua ettim hep. “Rabbim bana hayırlı olanı nasip eyle’’ diye yalvardım.
Biz değilken en iyi yaptığım şeydi seni dilemek… İbadetlerimi paylaştığım bir yar hayal ettim hep. Namazlarımı paylaştığım bir Saliha eş…
Vefakâr eş, Fedakâr eş…
Şimdi her namazımda içim titrer seni dilerken;
“Rabbim, sen onu bana bağışla’’ …
Kayıt Tarihi : 28.4.2018 13:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
YOLUN SONU TASAVVUF KİTABINDAN...
![Mehmet Sedat Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/28/biz-degilken-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!