Biz Bizi Tanımaz Olduk

Biz Bizi Tanımaz Olduk

Aynı dertten muzdaripiz,
Köyümüz de biz garibiz,
Evimiz de misafiriz,
Fas-fed a ikram diyoruz,
Biz bizi tanımaz olduk.

Obezite çağa illet,
Tereyağı yiyen millet,
Fas-fed ile yapar diyet,
Gede oyla kanıyoruz,
Biz bizi tanımaz olduk.

Aşkın zoruna alışık,
Sohbete küfür karışık,
Şiddet müptelası olduk,
Tatlı sözle kanmıyoruz,
Biz bizi tanımaz olduk.

Dilimiz modaya kurban,
Tarikata uymaz urban,
Siyasete alet türban,
Takanları bilmiyoruz,
Biz bizi tanımaz olduk.

Yürüyen merdivenlerden,
Koşar adım iniyoruz,
Özürlü asansörüne,
Spor diye biniyoruz,
Biz bizi tanımaz olduk.

Kaldırımda otomobil,
Yaya asfalt yolda sefil.
Teknoloji akla kefil,
Aklımızı sınıyoruz,
Biz bizi tanımaz olduk.

İstanbul’un göbeğinde,
Uçak yaya trafikte.
Bu iş kimin görevinde,
Yetki paylaşamıyoruz,
Biz bizi tanımaz olduk.

Hazineyi söğüşlüyor,
Hırsızlara bağışlıyor,
Talanlara karışmıyor,
Çalmayanı kınıyoruz,
Biz bizi tanımaz olduk.

Söyler Çağdaşi’nin dili,
Gidişattan endişeli,
Umut fakirin ekmeği,
Umutsuzca yaşıyoruz,
Biz bizi tanımaz olduk.

Süleyman Bektaş (Çağdaşi)