Biz bizi dinleyemedik,
Biz bize bakamadık,
Ve biz bizi göremedik.
O nedenle de anlayamadık biz bizi,
Anlayamadık,
Çünki İnsancalık yoktu...
Bilinçaltılarımız ve önyargılarımız rehberimizdi çünki !
Ya "ninelerimizin yırtık çarıkları"
Varmış da kundurası giymemişcesine...
Ya da "babalarımızın yamalı ceketleri"
Varmış da libasları giymemişcesine...
Bunlarla ve hakirleyerek değerlendirdik biz bizi.
Alay ederek ve aşağılayarak çoğunlukla...
Ve hatta skeçler yazıp oynadık.
Yoksulluğumuzla anlattık biz bizi,
Adeta yargılarcasına...
Bilinçaltılarımızdan,
Ve aşağılık duygularımızdan sıra gelmedi bir türlü,
Sıra gelmedi özümüzü görmeye,
En netice de biz bizi göremedik.
Biz bizleri anlayamadık,
Ve bir dönem ömre yazık oldu
Heder oldu gitti...
Yazıklar bize ki; aşamadık ve
Biz bize koşamadık insanca...
Kayıt Tarihi : 20.4.2017 20:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!