Biz birbirimize âşık değil delice vurgun kişiler değil miyiz?
Çeyrek asırı aştı birlikte sürdüğümüz ortak yaşam bizim
Hiç küllenmedi bir birimize duyduğumuz sevgimiz bizim
Taze kaldı ilk günkü gibi gür alevli içimizde sessizce bizim
Bu zamanda karşılıklı beslenerek büyüdü sevgimiz bizim
Sevgiyle ektiğimiz tohumlar yeşertemeyen biz değimliyiz
Ben seni sende beni sevgiyle yeşerten insan değil miyiz?
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta