Bosuna yasamak, kimsesiz yasamaktir aslinda.
Neden en cok icim acidiginda annemi ariyorum yanimda,
Kabuslarimdan adini sayiklayarak uyaniyorum...
Kardesim dedigim sevgi hüzmesinin elini tutuyorum.
Ona göre saclarini en güzel ben tariyorum,
Kusursuz yasiyorum hayatimi, Polyanna adli romanin sahici kahramani.
Ve babalar gününü heryil tek hatirlayan cocuguyum babamin,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta