Buharlaşınca sevdalar
Bulutlara yürüdük
Toprağı saran çiçeklere vurulduk
Haziran yağmuru gibi yağdı sevdamız
Aktı yüreklere
Ama unutulduk.
Kusurlu yanlarımız oldu
Bazı küçük kıskançlarımız
Anlaşılır bazı küçük inatçılığımız.
Aşkı el emeğiyle işlerken kalplere
Ateş düşerdi gözlerimize
Ateş düşerdi sığ yanlarımıza
Nedense hiç yetişmedik biz bu yangına
Hep sürüklendik peşinde.
O yangınla beraber
Yani şu içimizdeki kıvılcımlar
Sanki sönmiyecekmiş gibi
Düştük yollara
Kan-ter içinde heder olduk orda-burda
Sonra “beterin beteri var” dediler
Biz sevdaya devam dedik.
Bize ne hayatın çelişkisi yetti
Nede ayrı fikirlerin çelişkisi
Sanki ayrılığın organları
Sadece bize nakledildi
Hani oysa sevgi birlikti?
Aşk yigitlik;
Peki hani bu çokça savunduğumuz
“zıtların birliği”?
Oysa ne güzel söylerdi Zeki Müren
“Biz ayrılamayız” türküsünü...
Kayıt Tarihi : 15.2.2007 17:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!