BİZ ANCAK FOTOĞRAFLARDA GÜLERİZ
Öyle yaşatıyorlar ki bizi
kendi ülkemizde öteden beri
köle gibi yani savaş esiri
Tekimiz koyun çoğumuz sürü
Verdikleri kadar yiyoruz
O nu da vermeyecekler ama,
ihtiyaçları var daha çok
kazanmaları için emeğimize
kanımıza terimize.
Bundandır açlıktan uykularımızı böleriz.
Bazılarımız ses çıkamaz buna kaderimiz der
şükrederiz.
Bazılarımız da kahrolur öfkeden
yumruklar sıkılı
İsyan dışa vurur yüreklerden
dişlerimizi bileriz
haykırırız
Deriz ki yeter ulan yeter
bu kadar da olmaz yeterrr
İnsanca yaşamak yasaktır bize
Şöyle gönlümüzce
Biz ancak fotoğraflarda güleriz
Deklanşöre basıldı mı o da biter...
Metin Gürüz
26.03. 2015
Kayıt Tarihi : 26.3.2015 09:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gülmek bile 'fotoğraflık....' Anlık... Sonrası olmayan, bilinmeyen karanlık...
Utanç verici tablo gibiyiz... İnsanlığımız sorguda...
Tebrikler şiire Öğretmenim..
TÜM YORUMLAR (6)