Biz alışkanlıklarımıza yenilmişiz! ...

Ahhhh!
Beni esir alan alışkanlıklarım
deryanın farkında olmayan balık gibiyim
‘’dile benden, ne dilersin’’ dediklerinde
su ve hava gelmez aklıma,
ilk istediğimiz de, para.

Frensiz arabaya binmeyiz de
öyle bir zamana binmişiz ki…
altımızdan kayıp gidiyor zaman
biz üstünde, bir hiçiz be…
hiç kimse şikayet etmez ondan.

Alışkanlık yapmış bizde, bu hal…
Gücümüz yetmeyen her şeye,
‘’Dikilmek kaderde varsa,
zevk almasını bileceksin’’ deyip
kaderimiz bu deriz, boyun eğip,

Zamanlar akıyor bizi iplemeden
Biz kutluyoruz.
Bir karışını vermemek için
Ant içtiğimiz topraklar
Satılıyor bir, bir
Biz alkışlıyoruz.
Alın terlerimizle yükselen
Bacalar şimdi alafranga oldu.
Bütün markalar yabancı dilden.
Güzel kokuyor,
yabancı olunca bok kokusu.

Geleneklerimize çok bağlıyız sözde
yabancı markalar alışkanlık yapmış.
kaderde,
geleneklere bağlı kadınlarımızı boşayıp
Nataşalarla evlenmek varmış.
Suç bizde değil
Alnımıza yazan, böyle yazmış.

Avrupalılık da varmış kaderde
Avrupa’dan gelen hastalık bile
Başköşe de, yada başımızın üstünde
Ama! ....
Kardeşlerimizi, linç etmeye gelince
‘’kaderde beraber yaşamak varmış’’
diyemiyoruz.
Avrupa’daki, düşünce özgürlüğünü,
Hazmedemiyoruz.
Kullanmalarına alıştıklarımız, bizi kullansın
Kullanmaya alıştıklarımız, kullanılsın
Alışkanlıklarımız bozulmasın.

Tesbit edilmiş günlere sakladık
Mutluluklarımızı ve üzüntülerimizi
Kendimize zaman ayıramadık
Güçlere/güçlülere feda ettik kendimizi
Böyle doğduk, böyle büyüdük, böyle alıştık.

Büyüklerimizden,
Askere giderken de öyle öğüt aldık,
‘’Aman oğlum! ...
Ne önde ol, ne de arkaya kal,
ne fazla uyanık görün, ne fazla aptal’’
ve öyle eğitildik askerde
önde ve arkada giden,
sopa yedi her seferinde.

Bize her buyrulana, ‘’eyvallah’’ demişiz.
Hiç araştırmak olmamış, derdimiz,
Alışkanlık haline gelmiş tembellik,
Biz alışkanlıklarımıza yenilmişiz…