BİZ AĞLARIZ
Kara bulutlar çöktü ülkemin tepesine
Bir sis çöktü, insanlarımızın gözlerine
Gözler buğulu, buğulu çocuklar yetim
Analar evlatsız eşler dul; çaresiz ağlar dururlar, biz ağlarız,
Kaderimiz olmayan halimize.
Depremde 50000 insanımız öldü
Taş üstünde taş kalmadı
Kimisinin anası babası, kiminin çocukları toprak altında kaldı
Bu bayramlarda içimiz buruk
Usulca incitmeden kutlayınız yetimlerin bayramlarını
Ağlatmayınız yavrusunu kaybeden anaları
Yüzüne sesine hasret kalan analar çocuklar var
His ettirmeyiniz acılarını.
Çoğu sevdiklerinin mezarlıklar başında
Sesine gülümsemesine hasret kalanlar var
Usulca kutlayınız yüreği yanmışların bayramını
Sisler dağıldı bir acı kaldı yüreklerde
O içimizi yakan beste durmadan çalar, biz ağlarız.
Gitti dostlar; o babalar, eşler, evlatlar gitti
O gülen yüzler bitti
Sıra, sıra mezarlar kader olmadığına ağlarız
Bir orman gibi yetişmiş genç fidanlardı
Yerin derinliklerinden karadan ışık yontarlardı
Siyah yüzlerindeki gülüşleri aydınlığı açardı
Gittiler aydınlıkta, birden ortalık karardı.
Bitmez bu hüzün bu matem daha sonra, daha sonra
Bu bilinmezlikler acı katar insanlara
Sim siyah bir anı, sorumluların akılarını başlarına getirir mi acaba
O içimizi yakan acı beste durmadan çalar içimizde
Kader olmadığına ihmal olduğuna
Durmadan ağlarız..
HALİL AYDIN (Sizden biri)
Halil Aydın
Halil Aydın
Kayıt Tarihi : 22.4.2023 14:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!