Ulan be; şu sevmeyi bir öğrenemedik
Yazık be; sevdikte sevdiğimizi söyleyemedik
Söyledikte ne oldu,kıymet bildiremedik
Oysa ki sevmeyi,anadan öğrendik biz.
Boşlukta hülyalara dalmadık biz.
Köprüden geç dediler,serden geçtik biz
Her ne yaptıysak olmadı,geçmedi kimseye sözümüz
Oysa ki sevmeyi,yarin kara kaşından öğrendik biz.
Kırpmadık gözümüz,ateşe girdik
Dost bildiğimiz uğruna,dar ağacına çekildik
Yetmedi mi beyler beş bin şehit verdik
Oysa ki sevmeyi,vatandan öğrendik biz.
Umudumuz Allah'dı,vatandı,yardı
Allah'tan gayrısı bağrımız deldi
Ummasın kimse,yiğitler öldü
Oysa ki sevmeyi,çileden öğrendik biz.
Bir gün anlarlar kıymetimizi bizim
O zaman döner bakarsam nağmert,şerefsizim
Onlar zannetmesin aşkta dilsizim
Oysa ki sevmeyi,Ülküden öğerendik biz.
Kayıt Tarihi : 12.10.2005 22:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Durmuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/12/biz-89.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!