Biz Şiiri - Aysel Çelik

Yitirdik bu sevdayı karanlığın çığlığında
Vakitlerden çok erken, henüz gençlik çağımızda

Koptu gitti bizden o güzel günlerimiz
Ölen bizdik, ayrılıp giden hep hayallerimiz

Uzaktaki köyde her şey anlamını yitirdi artık
Uzaktaki ölüm, acı ve bütün bütün ayrılık

Biz güneşin bir parçasıydık hep sanki
Her şey yalanmış, yalandanmış, bilinmez ki

Çok yiğit verdik toprağa
Bir ana, bir oğul
Çığlık gibi girdi karanlığa

Bir milyon candık sevgilim günlerce
Günlerimiz türküydü bilirsin dillerce

Ulaştık ulaşılmazken gökyüzünün rengine
Çıktık çıkılmazken o güzelim engine

Bilmiyorum, günlerden kara bir gündü
Ve sevdiğimiz insanlar bir bir öldü

Eğlenceyi yaşadık, boynumuzda yağlı ilmek
Dedim ya; hep yalanmış sevmek ve sevilmek

Kendimizi yarattık emekten
Yüreğimiz yalnızca bir dul
Haram kılındık ekmekten