Biz Şiiri - İbrahim Halil Özdemir

Öyle bir ülkeyiz ki öyle bir ümmetiz ki ağuşumuza nedense hep istemediğimiz, sevmediğimiz düşmüş gibi şükürsüzüz hepimiz.
Karnına taş bağlayan bir peygamberin en lüks sofralarda şükürsüzce kalkan ümmetiyiz biz.
Dağlara buğday serpin ki kuşlar, Ömer'in zamanında açlıktan öldü demesin diyen bir Halifeden, dün çocuğuna okul harçlığı veremediği için kendini sokak ortasında yakan adamın kardeşleriyiz biz.
Savaşçı özelliğimizden bahsederler yeryüzünde o kadar zulüm altında mazlum var ki eskiden kınardık zulmü, şimdi hak ediyorlar, eğer hak etmeseydiler başlarına gelmezdi diyecek kadar korkak ve zalimdik hepimiz.
Birimiz hepimiz içindir sözünün yerini bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın diyen en sonunda o yılan tarafından sokulacağını unutacak kadar hastayız hepimiz.
Derdini bilmeden her nefes alanı diri zannederiz, diyar diyar gezen ölülerin olduğunu unuturuz hepimiz.
Psikiyatriden dalga konusu olurum diyerek kaçan insanlar, korkunç şeyler yapınca dalgalarda devrileceğini düşünmeyecek kadar aciziz hepimiz.
Paylaşmanın kıymetini bir parça ekmeğe muhtaç olunca anlayacağız hepimiz.
Gülümsemenin kıymetini ise bir çift gülen göze ihtiyaç duyunca anlayacağız hepimiz.
Yüzü sirke satan insanlarız biz.
Sanki birbirimizin babasını katletmiş gibi bakıp dururuz etrafa gülünce ağırlığımız bozulurmuşçasına düşünecek kadar hafif insanlarız hepimiz.
Işık saçmayı sanki yalnızca yıldızlar, güneş, ay ve elektronik aletler saçıyormuş kafasından çıkmalıyız hepimiz.
İyi niyetimizi suiistimal etmek isteyen kişilere bir daha iyi niyetle yaklaşıp onu mahçup edecek kadar erdemli olmalıyız hepimiz.
Konunun dağıldığına bakmadan yazılan her satırın bir kıymeti, bir emeği ve muhakkak bana bir faydası vardır diyerek düşünerek okumaya devam etmeliyiz hepimiz.