Dört mevsim değişen duygularla
Yürüdük,yürüdük aynı yollarda.
Uzun yollar kısaldı varlığınla,
Hayat omuzlarımızda
dururken tüm ağırlığıyla.
Umutlarımızı yazdık sonbaharda
Etrafa savrulan ölü yapraklara.
Bahar yağmurları yağarken ilkbaharda
Acılarımızı gömdük merhametli toprağa.
Sır alıp, sır verdik bir birimize;
Kilit vurduk dillerimize.
Yanlışlıkla da olsa saçılmasın etrafa,
Yem olmasın kurda kuşa.
Şems ve Mevlana kadar olmasak da
Ay ve güneş olduk bir birimize;
Merhem olduk dertlerimize
Hayat savururken ayrılık rüzgarını,
Acılar çatlatırken gönül toprağını.
Her devirde ihtiyaç duyulur bir Hira'ya,
Hz Ebubekir gibi bir arkadaşa.
Şems ve Mevlana kadar olmasak da
Ay ve güneş olduk bir birimize.
Bir birimize.
Kayıt Tarihi : 29.10.2024 15:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayrullah Gülsün](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/10/29/biz-690.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!