Sen bu durakta iniyorsun mesela
ve ben döküntü otobüsün körüğünden sana bakıyorum
uzaklaştıkça uzaklaşıyorum kendimden..
Beni ben yapan şeyler ..
Seninle aynı durakta inmiş zaten..
Sen gözlerini kaçırıyorsun mesela
belli tepeden tırnağa suçlusun
ben bileklerimi uzatıyorum hemen
“benim” diyorum
sen yalan söylüyorsun
ben hayatımın doğrularını değiştiriyorum üzerine söz söylemek ne mümkün
sen ağlıyorsun ya hani
her damlada bir semti çöküyor
bu zalim İstanbul’un
yıkıldığı sanıyorum
bir sürü hikaye
devrine yenik
senin
benim
onların
anlamını arayan bir sürü hikaye
hafızalarda turlayıp
kalp duvarlarına seken
dinemeyen..
Kayıt Tarihi : 6.6.2018 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
07/01/2012
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!