Düştük,
Yakalayacağımızı zannettik yıldızlardan.
Birbirine kenetlenmiş birkaç insan,
Abluka altında birkaç yürek.
Öyle geçti zaman,
Harbin içine düştük yıllar önce.
Dünya denilen bu divanede,
Kendi ateşimizi kendimiz yaktık.
Sevdanın suyu ısındı,
Hasat zamanı geldi mi aşkların?
Bir gurbeti tespih yaptık,
İçine sabır kattık;
Ya sabır..
Teşbihte bile hatalar var artık,
Sırtüstü uzanıp kayan yıldızları topladık.
Herkes birine kolye yaptı,
Biz birilerine köle kaldık.
Ah bu şımarık suratlı yalnızlık,
Arsızlığı yine boyunu geçti..
(CMK)
Kayıt Tarihi : 13.11.2015 17:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cem Kamalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/13/biz-525.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!